Borgarleg krise – dansk løysing?

Det går mot folketingsval i Danmark. Det ser ut til å bli eit jamnt løp. På siste meiningsmåling får Mette Fredriksens raude blokk 84 mandat, medan den borgarlege blokka får 85. På vippen sit Moderaterne med sine 6 mandat. Partiet er eit utbrytarparti frå Venstre, starta av mannen som for berre fire år sidan var partiet sin statsminister, Lars Løkke Rasmussen. Og det seier vel sitt om kor kaotisk det er på borgarleg side i Danmark for tida. Det er no heile seks parti som definerer seg inn i den blå blokka. Du har dei to klassisk borgarlege partia Venstre og Det konservative folkeparti, som stiller med kvar sin statsministerkandidat. I tillegg har du det libertarianske Liberal Alliance, og populistpartia Dansk Folkeparti, Nye Borgerlige og Danmarksdemokraterne.

Bakgrunnen er ein valperiode som har gitt riksrettsdommar, detroniseringar, utbrytarparti og radikale veljarforflytningar – sjølv til Danmark å vere. På toppen kjem koronakrisa, der sosialdemokraten Mette Fredriksen vart ståande med tung, landsmoderleg autoritet og innskrenka individuelle fridomar av omsyn til fellesskapet – medan dei borgarlege partia ikkje ante kva fot dei skulle stå på. Kva er eigentleg den danske borgarlegheita for tida, har dei eit felles prosjekt, og kan dei vinne valet?

Christian Egander Skov er forfattar og historikar med bakgrunn frå Det konservative folkeparti, og har skrive boka Borgerlig krise. Aktualiteten er det foreståande folketingsvalet og den kaotiske valperioden som ligg bak danskane. Men lerretet Skov spenner opp er langt større. Han meiner dei borgarlege partia er i ideologisk krise, og at den har vart lenge. Problemet er, ifølgje Skov, kort oppsummert som følgjer: