Ulike ekstremistar, ulike standardar

I går publiserte svenske Säkerhetspolisen ein artikkel der analytikaren Ahn-Za Hagström svarer på spørsmål om tre ulike ekstreme miljø i landet.

Gjennomgangen inneheldt lite som er overraskande, og lite som er nytt. Det svenske tryggleikspolitiet peiker på ekstreme islamistar (eller «den våldsbejakande islamistiska miljön») som det største trugsmålet, medan både det svenske «kvit makt»-miljøet (les: høgreekstreme) og det såkalla autonome miljøet (les: venstreekstreme) vert sagt fyrst og fremst å vera eit trugsmål mot «enskilda individer eftersom de vid sidan av opinionsbildande yttringar regelbundet och systematisk använder våld, hot och trakasserier».

Meir interessant var reaksjonen frå den svenske journalisten Magnus Sandelin, som på Facebook kommenterte at han er blitt møtt med ulike reaksjonar alt etter kva av desse tre miljøa han har skrive om. Når han har skrive om kvit makt-miljøet har reaksjonane vore positive. Det same har dei i hovudsak vore når han har skrive om det svenske jihadistsmiljøet, og då særleg dei siste åra. Når han har skrive om det autonome miljøet, har han sjølvsagt også fått positive reaksjonar, men samstundes «ständigt och ihärdigt ifrågasättande, från bl.a. akademiker, journalister och debattörer». Sandelin skriv at han trur andre journalistar har nokre av dei same erfaringane.